Jak przetrwać okres adaptacji?
1. Nie przeciągaj pożegnania w szatni. Pomóż dziecku się rozebrać, pocałuj je, przekaż
nauczycielowi i wyjdź.
2. Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze podczas rozstania. Jeśli zrobisz to choć raz,
będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
3. Nie obiecuj („Jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz”). Kiedy będziesz odbierać
dziecko, możesz mu dać maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania, lecz raczej
nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.
4. Kontroluj, co mówisz. Zamiast: „Już możemy wracać do domu” powiedz: „Teraz możemy iść
do domu”. Niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
5. Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiadało, co wydarzyło się
w przedszkolu. To powoduje niepotrzebny stres.
6. Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do
przedszkola tata lub inna osoba, którą dziecko zna.
7. Staraj się określać w miarę dokładnie, kiedy przyjdziesz po dziecko. Nie mów: „Przyjdę,
kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice kończą pracę. Lepiej
powiedzieć: „Odbiorę cię z przedszkola po obiedzie/po zupie”. To dla dziecka dobra miara czasu,
ponieważ wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, żeby dotrzymywać słowa.
8. Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że dziecko
płacze.
9. Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi do sali, ponieważ
absorbują je nowi koledzy, wielość zabawek, a życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze dziecko przytuli,
weźmie na kolana i uspokoi, zajmując jego uwagę czymś miłym i pozytywnym.
10. Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, gdy ich
świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony nauczyciela
sprawia, że dziecko odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia bezpieczeństwa.